winny, winna, winne
Słownik języka polskiego PWN*
winien I, winna I, winno I
1. «mający do spłacenia należność, dług»
2. «mający jakieś zobowiązanie wobec kogoś lub zawdzięczający coś komuś, czemuś»
winien III, winna III, winno III
1. «jest pożądane, konieczne, żeby ktoś coś zrobił, np. Winieneś jej pomóc.»
2. «jest wskazane, żeby jakaś osoba, rzecz lub jakieś wydarzenie spełniały określone warunki, np. Formularze winny być wypełniane czytelnie.»
moszcz winny «młode, niskoalkoholowe wino»
winna II zob. II winien.
winna III zob. III winien.
winny I
1. «dotyczący wina»
2. «o smaku lub zapachu: słodki i kwaskowy zarazem; też o owocach: mający taki smak»
winny II «będący sprawcą lub przyczyną czegoś»